Santiago de Compostela lopen?

Mieke Schrieks over haar ervaringen

Nadat haar man in 2009 overleed besloot Mieke Schrieks naar Santiago de Compostela te lopen. Begin dit jaar nam ze 4 maanden vrij en liep ze van haar huis in ’s-Hertogenbosch naar het bekende bedevaartsoord.

 “Vooral deze laatste maanden lopen hebben mij gevormd en veranderd. Het doet echt iets met je. Ik vat het altijd samen in: verwondering, verdieping en verrijking. Verwondering onder meer door het één voelen met de natuur. Verdieping in de mooie gesprekken die ik onderweg heb en verrijking door wat ik hiervan leer. Zo heb ik meer vertrouwen in mijzelf én andere mensen gekregen en heb ik geleerd dat elk ‘probleem’ dat op je pad komt eigenlijk een uitdaging is. Je vindt altijd een oplossing, een slaapplek of iets te eten. Eén ontmoeting die mij het meest is bijgebleven was met iemand die hetzelfde karakter had als mijn overleden man. Daardoor zag ik dat er meer was dan mijn verdriet en kon ik met minder pijn ook aan de mooie momenten terugdenken.”
 

Caminovirus

Sinds het eerste bezoek aan Santiago de Compostela is Mieke besmet met het

‘caminovirus’. Inmiddels heeft zij de tocht al zo’n 30 keer gemaakt. “Het voelt voor mij als thuiskomen.” In 2013 heeft Mieke haar baan als financieel controller opgezegd en is zij voor zichzelf begonnen. Met haar bedrijf ‘In balans op weg’ begeleidt zij mensen naar de Spaanse bedevaartsoord. “Veel mensen gaan naar Santiago ter nagedachtenis aan een periode of op een kruispunt in hun leven. Zelfs de mensen die het alleen voor de fysieke uitdaging doen, geven na afloop aan dat het toch meer met ze heeft gedaan dan ze hadden gedacht.”
 

Beren op de weg

Mieke maakt de tocht tegenwoordig zo’n 8 keer per jaar met maximaal 5 mensen. Er zijn tal van redenen waarom iemand de tocht wél wil maken, maar niet alleen. Bijvoorbeeld omdat iemand net een partner is verloren, een echtscheiding achter de rug heeft of uit een burn out komt. “Mensen zien vaak beren op de weg, die haal ik weg. Zij hoeven zich geen zorgen te maken over de route of waar we eten onderweg.”
 

Levenservaring

“Mijn persoonlijke ervaring is, dat iedereen die naar Santiago de Compostela gaat een intens gevoel van rust over zich heen krijgt. Dankzij het lopen, raakt je hoofd leeg en worden de problemen van thuis lichter of verdwijnen zelfs. Het wandelen brengt je in een trance. Waardoor je wereld alleen nog maar bestaat uit: lopen, drinken, slapen en genieten van het buiten zijn. Het is echt een stuk levenservaring wat je opdoet waardoor je eenmaal weer thuis bewustere keuzes kunt maken. Mensen die alleen naar Santiago kunnen, moeten dat vooral doen. Maar als je niet alleen wil gaan, dan ben ik er!”
 

Steentje ‘bijdragen’

Pelgrims die de tocht naar een van de belangrijkste christelijke bedevaartsoorden afleggen, laten een van huis meegebracht steentje achter om zo symbolisch hun zonden achter te laten. Mieke legt twee steentjes neer: één symbolisch voor de eigenschappen die zij van haar vader heeft gekregen: kracht en doorzettingsvermogen. En één voor wat zij van haar overleden man heeft geleerd: zachtheid en vriendelijkheid. “Die eigenschappen samen vormen wie ik vandaag ben en wat ik voor anderen kan betekenen.”
 

Miekes tip

Om blessures en blaren te voorkomen is het verstandig om van tevoren te trainen, zodat het dagelijks lopen van 20-25 kilometer goed te doen is. Als je het rustig opbouwt, kun je in 3 maanden van 5 naar 20 kilometer gaan.
 

Meer informatie:
www.inblansopdeweg.nl