Mantelzorg en werk: zo doe ik dat!
Frank, Janneke en Florien combineren werk met mantelzorg
Ze hebben een baan, maar zorgen ook voor een ouder, een partner of een zus. Niet altijd makkelijk, maar wanneer je het goed regelt met je werkgever kan dat prima samengaan, vertellen drie medewerkers.
Wie: Frank, zorgt voor zijn partner
Werk: 36 uur per week als medewerker publiekszaken bij een gemeente
“De afgelopen vier jaar waren een rollercoaster: mijn vrouw is behandeld aan kanker. Inmiddels is ze tumorvrij, maar door operaties, chemo’s en een immunotherapie die ze moest ondergaan is ze vaak moe en kan ze minder dan vroeger. Veel van het huishouden en de zorg voor onze kinderen kwam en komt dan ook op mij neer. Fijn dus dat ik vanuit het individueel keuzebudget (IKB) 144 uur per jaar in vrije tijd kan laten uitkeren. Aan het begin van de week werk ik extra lange dagen, zodat ik met de extra uren uit het IKB op donderdag vrij ben. Dan doe ik van alles in huis, zodat ik de rest van de week minder druk ben. Ook zorg ik voor ontspanning: hard lopen of een boek lezen. Ik merk dat ik goed voor mezelf moet zorgen, dan houd ik het allemaal beter vol. Mocht het nodig zijn, dan kan ik ook nog mijn ouderschapsverlof inzetten. Op mijn werk leeft iedereen altijd mee, ik zie nooit scheve gezichten als ik met mijn vrouw naar het ziekenhuis ga.”
Wie: Janneke, zorgt voor haar zus
Werk: 24 uur per week als medewerker facilitaire dienst bij een IT-bedrijf
“Toen na mijn vader ook mijn moeder overleed, namen mijn man en ik mijn zus met het syndroom van Down in huis. Ze kon pas op negen uur op de dagopvang terecht en mijn team start altijd al om 8 uur. Mijn man vertrekt al om 6 uur ’s ochtends naar zijn werk, dus op hem kon ik niet rekenen. Ik vroeg een gesprek aan met mijn werkgever. Heel spannend vond ik dat. Stel dat hij bang was dat iedereen uit mijn team voortaan later wilde beginnen? Toch besloot ik duidelijk te zijn. ‘Ik wil me 100 procent inzetten voor deze baan, maar mijn zus gaat voor’, zei ik. Gelukkig vond mijn werkgever het goed dat ik voor haar zorg en kon ik voortaan een uur later beginnen. Ik werk nu een halfuur langer door dan de rest en haal dan mijn zus weer van de opvang. Fijn dat ik tijdelijk anderhalf uur per week minder kan werken.”
Wie: Florien, zorgt voor haar ouders
Werk: 32 uur per week als teamleidster op de kinderafdeling van een ziekenhuis
“Mijn ouders zijn er altijd voor mij geweest en daarom vind ik het logisch dat ik er nu ook voor hen ben. Gelukkig denken mijn twee broers daar hetzelfde over, want in mijn eentje zou ik de zorg niet aankunnen. Mijn vader van 91 heeft de ziekte van Alzheimer en kan dankzij onze zorg – en die van de thuiszorg – bij mijn moeder blijven wonen. Zij is 89 en na een aantal tia’s en botbreuken ook niet meer zo best. Daarom zijn wij kinderen alledrie minstens 2 keer per week een dagdeel bij hen. Ik plan de bezoekjes aan mijn ouders zoveel mogelijk op vrije dagen, daarom heb ik op mijn werk niet officieel iets geregeld. Mijn collega’s weten wel dat ik soms ineens met een van mijn ouders naar de dokter moet en er dan een ochtend of middag niet ben. Echt dringende zaken neemt mijn collega teamleider dan vaak over. Die uren haal ik later altijd in.”